Relaxen, klimmen naar 6088m & nieuwe reisplannen

FEESTJE IN ZONA SUR (LA PAZ)
Tijdens het carnaval in Oruro hebben we een leuk stel leren kennen: Ximena en Pablo. Ze wonen in het rijkere gedeelte van La Paz, Zona Sur. Ximena was twee weken geleden jarig en gaf een verjaardagsfeestje. Het was leuk om zowel salsa te dansen als ook mee te doen met de Boliviaanse dansen!

WEEKENDJE RELAXEN IN SORATA (Klaartje)
In het weekend van 9 april zijn we naar Sorata gegaan, wat vier uur ten noorden van La Paz ligt. We hadden zin in een relax weekendje en de ecolodge ‘Oasis’ voldeed volledig aan onze verwachtingen! Terwijl Niels met de lama speelde en de berg opliep om z’n conditie te verbeteren voor zijn beklimming van een week later, lag ik heerlijk te relaxen in een hangmat bij het zwembad. Tot de hangmat het begaf en ik geschrokken op de grond lag! ’s Middags hebben we de grot van San Pedro bezocht, waarin we met een bootje op het ondergrondse meer konden varen.

KLIMMEN NAAR 6088M HOOGTE (Niels)
In het weekend van 16 tot 18 april ben ik de Huayna Potosí gaan beklimmen. Ter voorbereiding had ik een aantal keer gezwommen in La Paz, wat een stuk zwaarder is vanwege de hoogte en had ik met mijn Spaanse leraar, Alam, een tocht gemaakt door Valle de Animas (een prachtige rots formatie). Vooraf dacht ik dat de eerste 2 dagen wel relaxed zou zijn, de eerste dag beetje materiaal testen en de tweede dag een korte wandeling maken van het basis kamp (4700m) naar het hoge kamp (5130m). Dat viel toch even behoorlijk tegen! Samen met Dan (Australia) begon ik aan het avontuur.

De eerste dag gingen we het materiaal testen bij een gletser door te gaan ijsklimmen. Twee ijspikkels in je handen, stijgijzers onder je schoenen en klimmen maar! Wat was dat even zwaar!!

De tweede dag bleek alles behalve een makkelijke wandeling naar het hoger gelegen kamp “Campo Alto”. We moesten namelijk al het materiaal meetillen, wat neerkwam op een rugzak van ongeveer 20kg op je rug en daarmee de rotsen opklimmen, pfff.... ik was kapot na 2 uur klimmen.

De derde dag stonden we om 00.00u ’s nachts op en vertrokken we rond 01.00u met 3 broeken, 3 wanten, 2 paar sokken en 4 lagen truien/termoshirts aan, naar de top van Huayna Potosí (6088m). Dit kwam neer op 5 uur klimmen door de sneeuw met een gemiddelde stijlheid van 45 graden. Om 6.00u stonden we hard te juichen op de top bij -17 graden celcius en konden we genieten van een prachtige zonsopkomst. Wat een beloning was dat prachtige uitzicht en wat een spierpijn had ik de dag erna... ai.

KIVA (Klaartje)
Om te controleren of de Boliviaanse partner Emprender wel echte klanten op de website van Kiva zet, ben ik een weekje naar Cochabamba (goed half uur vliegen ten zuiden van La Paz) gegaan. Niels ging het weekend mee. We zijn met een gondel omhoog naar het Christus beeld gegaan, hebben heerlijk gegeten en een Boliviaanse film bekeken. Daarna moest ik het zonder m’n lekkertje doen, maar gelukkig had ik gezelschap van de familie waar ik logeerde. Erg leuk om een paar dagen opgenomen te worden in een familie – moeder Gabriela, dochter en vader – en mee te doen met hun gebruiken. Wat een familiemensen zijn het! De ene avond kwam de zus van Gabriela langs, de andere dag de broer, etc.

Het werk voor Kiva in Cochabamba was interessant, omdat ik – samen met de Kiva coordinator van Emprender, Angelica – bij veel klanten op bezoek ging. De familie van Angelica woont in Cochabamba, dus met de lunch gingen we bij haar zus en haar drie kinderen langs. Ze wonen vrij afgelegen en hebben geen stromend water daar.

Weer terug in La Paz ben ik met IMPRO meegeweest naar het platteland, waar ik mooie filmpjes voor Kiva heb gemaakt.

Woensdag was m’n laatste dag voor Kiva. Ik heb m’n laatste hand gelegd aan m’n zesde – en laatste – blog. Ook heb ik degenen die via Kiva aan Silvia hebben geleend om een prothese voor haar geamputeerde been te kopen een update gestuurd. Haar verhaal staat ook in m’n blog, zie http://claravisser.wordpress.com.

Donderdag op Earth Day launcht Kiva een campagne over groene leningen. Ik heb hieraan bijgedragen door een video te maken over de Boliviaanse taxi chauffeur Emilio die zijn auto heeft laten ombouwen zodat deze niet meer op benzine rijdt, maar op biogas. Het interview was erg leuk en informeel. De vrouw van Emilio haalde zelfs het carnavalspak van Emilio uit de kast waarna ze samen in de woonkamer stonden te dansen! Zie www.kiva.com voor het filmpje. Ook heb ik alle filmpjes die ik voor IMPRO, Pro Mujer en Emprender heb gemaakt op You Tube gezet.

IMPRO:
http://www.youtube.com/watch?v=b09L7OUYnqM
Emprender: http://www.youtube.com/watch?v=XkCxP4CIiXA
Pro Mujer: http://www.youtube.com/watch?v=fqeD9fS-tvw

Afgelopen dinsdag hadden ze bij IMPRO een afscheidsetentje voor me georganiseerd, erg gezellig!

PERU & COLOMBIA, HERE WE COME!
Na vele pogingen bij het migratiekantoor en ook bij de Peruaanse grens, is het uiteindelijk niet gelukt om onze visa te verlengen. De regels zijn dankzij Eva Morales (Boliviaanse president) sinds januari flink aangescherpt. Als toerist mag je niet langer dan 90 dagen per jaar in Bolivia verblijven. Als je langer wil blijven heb je een werkvisum nodig, wat voor ons op 1000 euro neerkomt. Daar beginnen we uiteraard niet aan, dus we hebben besloten om het rondreizen in Peru & Colombia te gaan doen. Totaal geen straf, we hebben er dan ook super veel zin in!!